Gün Eksilmesin Penceremden

Cahit Sıtkı Tarancı, 1939 yılında yüksek öğrenim için Strasburg'dadır.
Arkadaşları her akşam, kızlara gönüllerinin küreklerini mayna etmişlerdi ama o biraz gereksiz kapıldığı çirkinlik kompleksinden dolayı kızlardan uzak durmaya çalışır. Bu duruma üzülen arkadaşları, aralarında para toplayıp bir yosmaya Cahit Sıtkı'yı tavlamasını söylerler. Bu öneriyi kabul eder fakat bir süre sonra 'Şairiniz sizin olsun, böyle huysuz bir adamın kahrı çekilmez,' diyerek aldığı parayı geri verir ve Cahit Sıtkı ile ilişkisini keser

Bu durumu sonradan öğrenen Cahit Sıtkı, elbette çok üzülülecek ve o gece oldukça sarhoş geldiği pansiyonun merdivenlerinde sızıp kalacaktır.

Daha sonra üç gün odasına kapanıp ve Gün Eksilmesin Penceremden şiirini yazacaktır.


Gün Eksilmesin Penceremden

Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlıyan bulunur,
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur

Ve gönül Tanrısına der ki: -
Pervam yok verdiğin elemden;
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!

Cahit Sıtkı Tarancı

Çilingir Sofrası

Otur ki sandalye hatırlasın
Sandalye olduğunu.
Masa da unutur masalığını,
..........
..........



Cahit Sıtkı Tarancı