Ne kadar özenmiş yaradan sana Ab-ı hayat oldun adeta cana Bir damla umudun kafidir bana Bu gönül sevgini ediyor talep Sensizliği lügatten siliyor Zeynep
Biçareyim derbederim sarhoşum Sevgine kahrına talip olmuşum Derdime dermanı sende bulmuşum Ruhuma hitap eden ne varsa hep Her şeyi sende buluyor Zeynep
Hasta gönlü avutmak mümkün değil Okyanusu kurutmak mümkün değil Gül yüzünü unutmak mümkün değil Sen oldun sanki varlığıma sebep Aklım hep sende kalıyor Zeynep
Cemalini gördüğüm günden beri Alev aldı içerim yangın yeri Elinden içeyim en acı zehri Tutuşup yanan yüreğime su serp Bu yangın canımı alıyor Zeynep
Matlaştı hayatın renkleri soldu Gözlerim başkasını görmez oldu Deli gönül bahara ermez oldu Eridikçe umudum kelep kelep Gözlerim yaş ile doluyor Zeynep
Met cezir içinde buldum kendimi Dalga dalga yıkamadım bendimi Ak kağıda açar iken derdimi Dona kaldı kalemimde mürekkep Yazdığım yazılar soluyor Zeynep
Sanma ki bu sevda küllenir biter Olmuşum mecnundan keremden beter Gemileri yakarım gel de yeter Mecnuna iki adım yoldur Halep Aşk dediğin dağları deliyor Zeynep
Anasayfa 
Paz Mayıs 24, 2009 12:18 pm
