de

de

bana git de, kov beni üstündeki kokudan
kuru bir dudakla uyandığım her gün için
sesini kilitle bana buzdağları gönder
düzelmemiş bir yanlışsam, yalan
bir mektupsam gönder beni soğuk
olan o adrese


iki gün taş kırdım, kürek çektim şiir
yazdım seni düşünmeyerek kovarak
zihnimin apsisinden iki gün kırk sekiz
saat bana git de git ve küçük
sevgilimi dinle kar kürüdüm denizine
tel çekilmiş o sahilde

bana git de defolayım o
olmadığın iki güne iki selvi diktim
suladım gözlerinde patnosa sürgün
ettim kendimi sadece düşlerimizde
adı geçti diye bana git de git de uslu
bir çocuk gibi dinleyeyim sözünü

bu aşk değil de
ne?

evrim nisan